پریشان نوشت

نشستم تو آموزشگاه و منتظرم تا انگشتری که آقای همکلاسی اشتباهی سه سایز بزرگتر ساخته رو کوچیک کنه.

هدیه تولد مشترک من و مهربان دوستمه.

سنگ شو من از تو کوه پیدا کردم و تراشیدم و بعد براش انگشتر طراحی کردم. پول ساختشم مهربان دوست داد.

یه بار اشتباه ساخت و من بسیار شاکی شدم. 

و دوباره به این فک کردم که اساسا چرا کار تیمی؟!!!

بعد ولی موفرفری که خدای کار تیمی کردنه از تجربیاتش گفت و راهنمایی م کرد و گفت که این مراحل عادی ه و باید پشت سر بذاری و...

...

انگشتره از تصویر ذهنیم فاصله داره.

آقای همکلاسی منتظر یه فیدبک خوب از من بود و از من اینو دریافت نکرد. 

کمی دلم براش سوخت. 

ولی خب، لازم بود واقعیتو بدونه.