رفت و روب
جمعه, ۶ شهریور ۱۳۹۴، ۱۲:۵۴ ب.ظ
بعضیا تو زندگییت مثه یه سوسک مرده ن. که مدت هاست افتاده گوشه اتاق و ورش نمیداری بندازی تو سطل!
پریشان نوشت
روز نوشت های شخصی
ای روی دلارایت مجموعه ی زیبایی
مجموع چه غم دارد از من که پریشانم
بایگانی
- تیر ۱۴۰۲ (۱)
- خرداد ۱۴۰۲ (۲)
- ارديبهشت ۱۴۰۲ (۵)
- مهر ۱۴۰۱ (۱)
- شهریور ۱۴۰۱ (۲)
- تیر ۱۴۰۱ (۱)
- خرداد ۱۴۰۱ (۱)
- فروردين ۱۴۰۱ (۱)
- بهمن ۱۴۰۰ (۱)
- دی ۱۴۰۰ (۲)
- آذر ۱۴۰۰ (۱)
- آبان ۱۴۰۰ (۴)
- مهر ۱۴۰۰ (۲)
- شهریور ۱۴۰۰ (۳)
- مرداد ۱۴۰۰ (۱)
- خرداد ۱۴۰۰ (۱)
- اسفند ۱۳۹۹ (۳)
- بهمن ۱۳۹۹ (۱)
- دی ۱۳۹۹ (۲)
- آبان ۱۳۹۹ (۱)
- مهر ۱۳۹۹ (۱)
- مرداد ۱۳۹۹ (۸)
- تیر ۱۳۹۹ (۸)
- خرداد ۱۳۹۹ (۶)
- ارديبهشت ۱۳۹۹ (۴)
- فروردين ۱۳۹۹ (۶)
- اسفند ۱۳۹۸ (۷)
- بهمن ۱۳۹۸ (۷)
- دی ۱۳۹۸ (۳)
- آذر ۱۳۹۸ (۹)
- آبان ۱۳۹۸ (۹)
- مهر ۱۳۹۸ (۱۰)
- شهریور ۱۳۹۸ (۹)
- مرداد ۱۳۹۸ (۳)
- تیر ۱۳۹۸ (۷)
- خرداد ۱۳۹۸ (۷)
- ارديبهشت ۱۳۹۸ (۸)
- فروردين ۱۳۹۸ (۳)
- اسفند ۱۳۹۷ (۳)
- بهمن ۱۳۹۷ (۷)
- دی ۱۳۹۷ (۶)
- آذر ۱۳۹۷ (۵)
- آبان ۱۳۹۷ (۱۱)
- مهر ۱۳۹۷ (۷)
- شهریور ۱۳۹۷ (۵)
- مرداد ۱۳۹۷ (۵)
- تیر ۱۳۹۷ (۶)
- خرداد ۱۳۹۷ (۷)
- ارديبهشت ۱۳۹۷ (۵)
- فروردين ۱۳۹۷ (۳)
- اسفند ۱۳۹۶ (۹)
- بهمن ۱۳۹۶ (۱۳)
- دی ۱۳۹۶ (۱۳)
- آذر ۱۳۹۶ (۱۱)
- آبان ۱۳۹۶ (۳)
- مهر ۱۳۹۶ (۷)
- شهریور ۱۳۹۶ (۴)
- مرداد ۱۳۹۶ (۴)
- تیر ۱۳۹۶ (۶)
- خرداد ۱۳۹۶ (۳۵)
- ارديبهشت ۱۳۹۶ (۳۲)
- فروردين ۱۳۹۶ (۳۴)
- اسفند ۱۳۹۵ (۳۵)
- بهمن ۱۳۹۵ (۳۱)
- دی ۱۳۹۵ (۳۱)
- آذر ۱۳۹۵ (۳۱)
- آبان ۱۳۹۵ (۳۳)
- مهر ۱۳۹۵ (۳۷)
- شهریور ۱۳۹۵ (۳۹)
- مرداد ۱۳۹۵ (۳۸)
- تیر ۱۳۹۵ (۳۵)
- خرداد ۱۳۹۵ (۶)
- فروردين ۱۳۹۵ (۳)
- اسفند ۱۳۹۴ (۲)
- دی ۱۳۹۴ (۶)
- آذر ۱۳۹۴ (۳)
- آبان ۱۳۹۴ (۱)
- مهر ۱۳۹۴ (۲)
- شهریور ۱۳۹۴ (۶)
- تیر ۱۳۹۴ (۵)
- خرداد ۱۳۹۴ (۱)
آخرین مطالب
خلاقیت در سطح ناخوداگاه
شنبه, ۲۰ تیر ۱۳۹۴، ۰۱:۲۹ ق.ظ
در حیرتم از این حجم عظیم ارتباطات گودرز و شقایقی که در رویاهام میبینن.
کاش در بیداری هم...
اسمارت
يكشنبه, ۷ تیر ۱۳۹۴، ۰۱:۰۹ ق.ظ
این روزها درگیر هوشمند شدنم...
...
به غایت بیهوده ست همش.
از دست رفته...
پنجشنبه, ۴ تیر ۱۳۹۴، ۱۱:۵۷ ق.ظ
همه ازش نا امید بودن. نوزاد بود. مادرش گذاشتش تو یه کیف و با گریه گفت ببریدش. ببرید بسوزونید...
با جیغ بچه رو گرفتم... فریاد زدم که من نمیذارم! من نمیذارم! زنده میمومنه... من ازش مراقبت میکنم... بچه هه بهم نگاه کرد. لبخند بی رمقی زد و از حال رفت... گرفته بودمش تو بغلم و بردمش پیش دکتر... امید زیادی نبود... بعضی ها حتی مسخره م میکردن... بچه کم کم داشت تو بغلم کوچولو میشد... من در انکار بودم و فقط اشک میریختم و دنبال یه راه نجات بودم...
بعد بچه کم کم تجزیه شد... صورتش از بین رفت... لباساش موند تو دستم...هیچ کاریش نمیتونستم بکنم... هیچ جوری نمیتونستم جلوی این اتفاقو بگیرم...
داشتم ضجه میزدم که خواب پریدم...