35-99
همیشه روزهای منتهی به کلاس پر از استرس و انقباض عضلات سر شونه و سر دردم!
هیچ تغییری هم نکرده تو این یک سال.
استاد بزرگ هربار سر کلاس بسیار بسیار خسته میشه و همین باعث شده که از اصرار برای ادامه کلاس، ولو دو سه ماه یه بار هم منصرف شم.
استاد کوچیک هم که جواب نمیده و هر چی ازش میپرسیم کلاس رو ادامه میدین یا نه، میگه پنجاه پنجاه ست...
ما هم انگار که داره خان (خوان) رحمت برچیده میشه، بدو بدو طرح های جدید رو زخمی میکنیم و یه هندونه و یه خربزه و یه طالبی رو با هم برداشتیم و موندیم سرگردون... یه ذره رو این چکش میزنیم، یه ریزه رو اون و دلمون هم پیش سومیه...
تازه که داریم برای جلسه ی ماه بعد که آخریه، به طرح دیگری فکر میکنیم...
پروژه ی علمی تحقیقی مون در باب ساخت ابزار، همچنان ادامه داره و نیازمند دانش و تلاش بیشتر.
هنوز نتونستیم از مرزهای ابزار و امکانات موجود عبور کنیم! 😊
