پریشان نوشت

مفصل انگشت شستم رو با پنج شش دور چسب کاغذی بستم.
اینجوری دامنه ی حرکتش کمتره و فشار کمتری بهش میاد.
امروز سومین روزه که میام سر کار. دو روز گذشته مجموعا چهار ساعت هم کار نکردم. ترسیدم.
سعی میکنم هر ده دقیقه استراحت کنم.
کند پیش میرم... ولی پیش میرم... لاک پشتی... خدا رو شکر...

امروز رفتم سراغ اون بخش کوچیکی که به قلم استاد بود.
گذاشته بودمش برای یه وقت خاص. و ظهری فکر کردم که امروزه اون روز مبادا...
آروم قلم میزنم و گه گداری غرق میشم لابلای خطوط استاد... امروز همش احساس میکردم یه جا همین دور و بر حضور داره...

راستش دلم براش تنگ شده...