جوجه یه بازی دانلود کرده روی ، به قول خودش، توشی م.
تام سخنگو... یه گربه که باید باهاش بازی کنی و غذا بهش بدی و ببریش حموم و بخوابونیش و کلا نگهداری کنی ازش...
اون پایین صفحه، چند تا آیکونه که نیازشو به هر کدوم از اینا نشون میده.
دیروز غمگین بود و نیاز به بازی و محبت داشت و حتی بهم پیشنهاد داد ببرمش سفر که با تام های دیگه معاشرت کنه...
یه کم نوازشش کردم... حالش بهتر شد...
...
هیچی...
همین...
...
گفت: عمه! ایشامپ... ایشامپ داری؟...
گفتم: دارم. ولی تنده ها!
- بده! عمه ایشامپ میخوام!
- میسوزیا...
- ایشامپ بده!
- خودت خواستیا!
با خوشحالی سرشو تکون داد که: باشه. و مسئولیت انتخابشو به عهده گرفت.
بسته آدامس فلفلی رو باز کردم و یه دونه گذاشتم کف دستش.
انداخت تو دهنش و چشم تو چشم من شروع کرد تند تند جویدن. اما بعد از چند ثانیه دهنشو باز کرد و ها ها کرد و بیتاب، آدامس جویده رو تف کرد تو دستم و شروع کرد با دستش دهنشو باد زد.
از قبل یه استکان آب سیب گذاشته بودم کنار دستم. در حکم کپسول آتش نشانی.
بهش گفتم: بیا عمه! بیا یه قلپ از اینو بخور.
یه ریزه خورد و آروم شد و بعد از کمی مکث دوباره گفت: عمه! ایشامپ!
- خب خوردی که. دیدی سوختی.
چشاشو ریز کرد و انگشت اشاره شو بهم نشون داد و گفت: عمه! یی دونه! آخر!
یکی دیگه گذاشتم کف دستشو دوباره همون اتفاق قبلی تکرار شد و باز هم در انتها درخواست آدامس بعدی بود...
بعد از شش هفت تا آدامس، بالاخره مامان به دادم رسید و در یک لحظه یواشکی قوطی رو خالی کرد و برش گردوند بهم. تا من بتونم جعبه ی خالی رو نشونش بدم و بگم ببین تموم شده!
...
شامشو نخورده بود و مامانش هم قدغن کرده بود که شکلات لواشک شیرینی یا پاستیل بخوره!
بابا که شب اومد، یهو از دهنش پرید پاستیل گرفته، که با اشاره ی مامانش سریع حرفشو جمع کرد...
و ما گمون کردیم که طرف متوجه نشد...
یه کم که گذشت، اومد پیشم و گفت که ایشامپ میخواد... بهش یادآوری کردم که همه شو خورده و جعبه خالی شده...
ولی حرفام فایده نداشت. اونقدر خواهش و اصرار کرد که مجبور شدم برم یکی از اون آدامسایی که مامان نجات داده بودو از تو کابینت پیدا کنم و بدم بهش.
خوشحال شد و شروع کرد به جویدن...
منتظر بودم بیاد داستان تکراریشو با من ادامه بده،
ولی دیدم که اینبار رفت سراغ بابا و در حالی که داشت دهنشو باد میزد گفت: بابایی! تونده! تونده! پاستیل بده!..
سرشو یه وری کج کرد و چشماشو ریز کرد و با لحنی پر از خواهش گفت: عمههههه؟!...
گفتم: جانم؟!
دستشو زد رو میز اتو و گفت: ایجا!
گفتم: میخوای اونجا بشینی؟ بذارمت رو میز؟
گفت: نه!...
دستشو زد رو میز و گفت: ایجا بآب. (اینجا بخواب)
با چشای گرد گفتم: رو میز اتو بخوابم؟!
با خوشحالی سرشو تکون که: آره!
پرسیدم: برای چی خب؟
اتو رو به سختی عقب جلو کرد و با لبخند گفت: اتوت کنم!
...
- کامپیوترو روشن کرد و گفت: عمه! عکث بیبینم!
عکسای تو کامپیوتر همه قدیمیه...
خانواده ی خودمونو میشناخت. بابا. عمو. عمه. دنبال مامانش میگشت و من نمیتونستم بهش بفهمونم که مامانت اون موقع نبود!
عکس بچه های فامیل رو هر کدومو دید گفت: این من!... خصوصا اگه بچه تو عکس بغل داداشم بود...
بعد رسید به عکس پسرخاله م که پنج شش ساله بود... نمیتونست بگه خودمم... یه کم مکث کرد... بعد دیگه روش کم شد... گفت: عمه؟! این کیه؟!
گفتم: این حسین ه!
روشو گردوند به سمتم و با تعجب گفت: حثین؟! کربلا؟!
.
- یک ساعت بود که سرش تو گوشی بود و تکون نمیخورد.
بهش گفتم: عمه! کی نوبت من میشه؟!
بدون اینکه سرشو بلند کنه، با دست اشاره کرد به ساعت دیواری و گفت: عبقه اومد! *
.
- امروز نه صبح زنگ زده منو از خواب بیدار کرده که: عمهههه! آقا جعفر! آقا جعفر میخوام!*
.
پاورقی
*: همه ی فن ها رو در جواب روی خودمون پیاده میکنه.
یه وقتا، مثلا برای اینکه قانونمند بشه، مامانش بهش میگه فلان کارو تا وقتی که عقربه ساعت اومد پایین، یا رسید بالا، میتونی انجام بدی!
**: داداشم بهش گفته اون آقاهه تو بازی پرنس آو پرشیا، اسمش جعفره.
کار همیشه ش اینه که سر شام بازی کردنش میگیره و معنیش اینه که همیشه تو مهمونیا من وسط غذا، خورده نخورده، باس پاشم برم باهاش بازی. یا کلا قید غذا رو بزنم.
دیشب اومد گفت عمه بیا!
گفتم: عمه من گشنمه میخوام غذا بخورم.
اخم کرد گفت: عمه بیا!
گفتم: نمیام.
صدا شو برد بالا: عمه بیاااا!
جواب ندادم.
تند تند و با فریاد گفت: عمه بیا! عمه بیا! عمه بیا! عمه بیا!
نگاش نکردم.
یهو آروم شد. با صدای آهسته و لحنی زیرکانه گفت:
عمه ی من! افتن بیا! (لطفا)
دامن از کف بدادم...
